บันทึกการเรียนครั้งที่ 4
วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2559
เวลา 12.30-14.30 น.
ความรู้ที่ได้รับ
นำเสนองานเรื่องทฤษฎีที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวในด้านต่างๆ ทั้งทางด้านร่างกาย อารมณ์ สังคมและสติปัญญา
การนำไปประยุกต์ใช้
ได้รู้เรื่องทฤษฎีที่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวมากยิ่งขึ้น ทำให้มีพื้นฐานความรู้และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการสอนได้
ประเมินผล
ประเมินตนเอง
ตั้งใจนำเสนอผลงานของกลุ่มตนเอง และตั้งใจฟังสิ่งที่อาจารย์สอน
ประเมินเพื่อน
เพื่อนทุกคนนำเสนองานได้ดี มีความรับผิดชอบในการทำงาน
ประเมินอาจารย์
เมื่อนำเสนอเสร็จอาจารย์ก็จะอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับทฤษฎีทำให้เราเข้าใจได้ง่ายมากย่งขึ้น
วันพฤหัสบดีที่ 4 กุมภาพันธ์ 2559
เวลา 14.30-17.30 น.
ความรู้ที่ได้รับ
อาจารย์เริ่มต้นการสอนด้วยการให้ดูวิดิโอเรื่อง เสียตัว เสียใจ ที่ให้แง่คิดเรื่องการท้องในวัยเรียน และสอนเรื่องการใช้ชีวิตให้
เมื่อดูวิดิโอเสร็จ อาจารย์ก็ให้ทำท่าบริหารสมองที่เราต้องทำทุกอาทิตย์เพื่อเป็นการพัฒนาสมอง
จากนั้นอาจารย์ก็ให้เต้นเคลื่อนไหวตามจังหวะเพลง โดยออกไปทำท่าทีละคน และให้เพื่อนๆทำตาม
หลังจากนั้นอาจารย์ก็ให้แบ่งกลุ่ม คิดท่าการเคลื่อนไหวอยู่กับที่ คนละ 2 ท่า และออกไปแสดงหน้าห้องทีละกลุ่ม
อาจารย์บอกว่าที่ให้ออกไปเพื่อจะดูการสบตากับเด็ก และการยิ้มเพราะการสอนเด็กเราจะต้องสบตากับเด็กอยู่ตลอดเวลา ถ้าเราไม่สบตาเด็กเด็กอาจจะคิดว่าคุณครูไม่สนใจ และครูแนุบาลจะต้องยิ้มตลอดเพื่อให้เด็กอยากเรียน
และอาจารย์ก็บอกว่าจะให้ออกไปสอนทีละคน โดยให้คิดท่าคนละ 3 ท่า เป็นท่าการเคลื่อนไหวอยู่กับที่ และสอนเรื่องการบอกซ้าย ขวาให้กับเด็ก คือ ถ้าจะให้เด็กยกมือขวาครูต้องยกมือซ้าย ถ้าจะให้เด็กยกมือซ้ายครูต้องยกมือขวา เพราะเด็กทำตามในลักษณะคล้ายๆกับการส่องกระจกสะท้อน การสอนเด็กจะต้องบอกเด็กทีละขั้นอย่างละเอียด และถ้ามีท่าที่ต้องหมุน เช่น หมุนหัวไหล่ ถ้าหมุนไปก็ต้องหมุนกลับด้วย
การนำไปประยุกต์ใช้
เราต้องอธิบายท่าทางการเคลื่อนไหวให้เด็กฟังอย่างละเอียดและเป็นขั้นตอน เราต้องฝึกยิ้มและฝึกการสบตากับเด็กเพราะการยิ้มและการสบตาเด็กเป็นสิ่งที่สำคัญ คำนึงเรียนการสอนซ้าย ขวา เพราะการสอนเด็กซ้ายขวา ครุจะต้องยกสลับข้างกับเด็ก อาจจะทำให้เราสับสนได้ ดังนั้นเวลาจะสอนต้องนึกดีๆ
ประเมินผล
ประเมินตนเอง
การสบตากับเพื่อนยังไม่ทั่งถึง เวลาออกไปสอนหน้าห้องยังรู้สึกเขินๆและตื่นเต้น แต่ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมได้ดี
ประเมินเพื่อน
เพื่อนๆตั้งใจเรียน และเวลาให้คิดท่าทางการเคลืื่อนไหว เพื่อนทุกคนก็ต้องใช้คิดและตั้งใจซ้อม เพื่อนหลายคนออกไปสอนได้ดีและดูเป็นธรรมชาติ เพื่อนให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรม
ประเมินอาจารย์
ตอนออกไปเต้นหน้าห้องตามจังหวะเพลงที่ละคน อาจารย์ก็ทำตามไปด้วยไม่ได้ปล่อยให้เด็กทำอย่างเดียว และเวลาสอนอาจารย์ก็คอยสอนเทคนิคต่างๆ อาจารย์ทำให้เราเห็นว่ารอยยิ้มของครูมีความสำคัญในการเรียนของเด็กจริงๆ เพราะอาจารย์จะยิ้มให้เราตลอดทำให้เรารู้สึกสนุกในการเรียน และรู้สึกมีความสุขเมื่อได้เรียนกับอาจารย์
